De diensttijd van Ton

 

De opleiding tot motorordonnans op een Matchless (G3 350cc?)

 

Het is 16 januari 1968 en ik ben opgeroepen als dienstplichtig militair en ben op weg naar Venlo naar de Frederik Hendrik Kazerne om ons land te gaan verdedigen?

Lichting 68-1 zeggen ze nou dat zal wel.

Bij aankomst en na enkele dagen krijg ik te horen dat ik een opleiding krijg tot motorordonnans.

Ik krijg mijn opleiding van 2 maanden op een Matchless uit de periode 1948 tot 1956, dus niet van die piep jonge motoren maar het is beter dan lopen denk ik maar.

Daar ik alle rijbewijzen bezit wordt er gevraagd of ik een opleiding tot rij-instructeur wil volgen (voordeel geen paratehap, geen Duitsland en elk weekend naar huis) dus doen.

Het rijden op de Matchless was wel leuk en zo was de dienstplicht toch wel aardig.

 

Klik op de foto voor een vergroting. 

Het is inmiddels medio augustus 1968, zo wat is dat, er komen 4 nieuwe motoren aan, wel mooie ranke machines zeg! Triumph staat er op de tank, wel een leuk modelletje . Alle instructeurs mogen een keer proefrijden op zo’n ding, ik dus ook! Nou wel snel zeg en het zit goed maar ja 3 beroeps en 5 dienstplichtigen dat wordt een moeilijke verdeling.

De verdeling gaat als volgt; 3 naar de beroeps en 1 naar de adjudant het hoofd van de motorrijders, verdorie toch de Matchless. Na een dag of twee kwam de adjudant terug van proefrijden met de 3TA en zei, ‘Toon, ik ben er toch bijna nooit, jij moet maar op mijn Triumph gaan rijden want het is zonde als die stil staat’. Nou dat was wat! Mijn verdere dienstplicht op een 3TA, op een motor die snel was voor die tijd en zeer wendbaar. Zo, nou kon ik die oliebollen aardig de baas zeg.

 

Klik op de foto voor een vergroting. 

In maart 1969 was het afgelopen met de pret en ging ik weer de burgermaatschappij in.

Het is nu Juli 2002 en zit ik in een motorblad te kijken en wat zie ik, TE KOOP een leger Triumph, dat is nostalgie! Eerst maar is bellen of het geen roestbak is, er wordt gezegd ‘een plaatje’, dan maar gaan kijken de motor ziet er inderdaad heel mooi uit, wel jammer geen klein zadeltje en geen valbeugel. ‘Jawel hoor’ zegt de verkoper, ‘alles is er bij, zelfs speciaal gereedschap om de ontsteking af te stellen’. Na wat onderhandelen de motor gekocht en hij rijdt als van ouds. Hij is een tintje lichter en glimmend gespoten maar mooi om te zien.

Nu snor ik weer op mijn oude Triumph 3TA over de wegen en wij hebben het alle twee naar ons zin en ik weet nu al zeker hij is NIET TE KOOP !!

 

Ton Cuijlenborg

 

De aankomst van de eerste 4 Triumph's in Venlo waar van twee op de foto.

Waar ik tegen aangeleund staat heb ik ongeveer een half jaar opgereden.

 

Deze foto spreekt voor zich.

 

In het bos bij Venlo, terrein rijden.

 

Domeinen papieren voor aanvraag kentekenbewijs van de 3TA van Ton.